Przełomowy zabieg implantacji bezprzewodowego stymulatora serca w Uniwersyteckim szpitalu Klinicznym w Opolu

     W pierwszych dniach marca w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Opolu zespół elektrofizjologów w składzie ( alfabetycznie) Grzegorz Hordyński, Agnieszka Wojdyła-Hordyńska , Tomasz Pawlik implantował pierwszy na Opolszczyźnie stymulator serca bezelektrodowy.

     Klasyczny układ stymulujący składa się jak już wcześniej wspominaliśmy na naszej stronie z samego stymulatora serca, w którym znajduje się układ elektroniczny wraz z baterią oraz elektrody, której jeden koniec implantujemy do serca o drugi podłączamy do stymulatora.

Na zdjęciu klasyczny dwujamowy układ stymulujący z elektrodami implantowanymi do prawego przedsionka serca i prawej komory

      Innowacyjność wykonanego zabiegu polega na implantowaniu stymulatora serca bezpośrednio do komory prawej serca. Stymulator styka się z ścianą serca bez pośrednictwa elektrody, tym samym tak implantowany układ jest pozbawiony klasycznych mankamentów związanych z elektrodą. Żywotność takiego stymulatora nie odbiega w sposób istotny do klasycznego układu z elektrodami. W chwili obecnej główną barierą dla powszechnego stosowania tej formy stymulacji jest cena urządzenia- około 10 krotnie wyższa do ceny normalnego stymulatora serca.

  Na zdjęciu stymulator implantowany bezpośrednio do serca

    Bezelektrodowy stymulator serca firmy MEDTRONIC, który implantowano nosi nazwę MICRA. Ma on kształt kapsułki długości około 2,5 cm, szerokości 1,0cm. Implantuję się go używając specjalnego sterowalnego zestawu wprowadzanego do serca poprzez żyłę udową( MIEJSCE NAKŁUCIA W PACHWINIE). Sam stymulator posiada specjalne wąsy, którymi kotwiczy się go w ścianie prawej komory.

Na zdjęciu stymulator MICRA wraz z wąsami służącym do kotwiczenia go w ścianie serca

     Co nowego wnosi możliwość bezelektrodowej stymulacji serca ??

      Elektroda to w uproszczeniu przewód elektryczny, poprzez który stymulator wysyła impulsy do serca. Jest to jednocześnie najsłabsze ogniwo układu stymulującego. Elektroda po około roku czasu wrasta w ścianę żył, którymi przebiega oraz w samą tkankę serca gdzie została implantowana.  W przypadku jakiejkolwiek dysfunkcji elektrody lub co gorsze jej infekcji usuniecie elektrody staje się skomplikowanym zabiegiem. Dodatkowo elektrody u części pacjentów powodują zarastanie żył, którymi przebiegają, co powoduje, że nie można ich wykorzystać do innych celów medycznych. Bardzo poważnym następstwem ewentualnej infekcji loży stymulatora może być rozprzestrzenienie się infekcji wzdłuż elektrody na tkanki serca, co jest bardzo niebezpiecznym stanem medycznym.