Badanie endoskopowe nosogardła jest wskazane przede wszystkim u dzieci z podejrzeniem przerostu migdałka gardłowego (tzw. trzeci migdałek). Objawami przerostu są: niedrożność nosa, chrapanie, bezdechy w czasie snu, niedosłuch, mowa nosowa, uporczywe katary. U dorosłych endoskopia nosogardła jest niezbędnym elementem diagnostyki raka nosogardła, którego objawami mogą być: guz szyi, jednostronny niedosłuch, krwawienia z nosa, nosa, ból ucha, podwójne widzenie.

Przygotowanie i przebieg badania

Badanie endoskopowe nie wymaga szczególnego przygotowywania ze strony pacjenta. Badanie odbywa się w pozycji siedzącej z głową opartą o zagłówek fotela laryngologicznego. Badanie jest bezbolesne i najczęściej nie wymaga znieczulenia. Niemniej jednak u dzieci oraz osób dorosłych z wygórowanym odruchem wymiotnym i szczególnie wrażliwych można znieczulić powierzchownie błonę śluzową nosa i gardła Lidokainą w spray’u.
Badanie przeprowadzane jest przez specjalistę z zakresu otorynolaryngologii i zazwyczaj trwa kilka minut. Podczas badania istnieje możliwość zapisu uzyskanego obrazu w formie zdjęć, bądź krótkich filmów w pamięci komputera.

Jakie informacje uzyskujemy dzięki badaniu?

Endoskopowe badanie nosogardła umożliwia obejrzenie tej trudnej do zbadania przestrzeni i szczegółową ocenę ewentualnych zmian w jej obrębie. Jest to badanie o wiele dokładniejsze od badania radiologicznego i pozwala na wyeliminowanie konieczności napromieniania pacjenta, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci i kobiet w ciąży. Dzięki połączeniu endoskopu z kamerą i komputerem uzyskany obraz można zapisać i wykorzystywać do komunikacji z pacjentem oraz w ocenie wyników leczenia.