Nasofaryngofiberoskopia to badanie nosogardła przy pomocy endoskopu giętkiego. Wskazane jest przede wszystkim u dzieci z podejrzeniem przerostu migdałka gardłowego (tzw. trzeci migdałek). Objawami przerostu są: niedrożność nosa, chrapanie, bezdechy w czasie snu, niedosłuch, mowa nosowa, uporczywe katary. U dorosłych endoskopia nosogardła jest niezbędnym elementem diagnostyki raka nosogardła, którego objawami mogą być: guz szyi, jednostronny niedosłuch, krwawienia z nosa, nosa, ból ucha, podwójne widzenie.

Endoskopia krtani i gardła dolnego wskazana jest u osób z zaburzeniami głosu i/lub połykania. Metoda ta ma szczególne zastosowanie w przypadku osób, u których nie można wykonać klasycznego badania lusterkiem krtaniowym lub badania endoskopem sztywnym. Sytuacja taka może być spowodowana swoistą budową anatomiczną lub wygórowanym odruchem wymiotnym.

Przygotowanie i przebieg badania:

Nasofaryngofiberoskopia nie wymaga szczególnego przygotowywania ze strony pacjenta. Badanie odbywa się w pozycji leżącej lub w pozycji siedzącej z głową opartą o zagłówek fotela laryngologicznego. Badanie jest bezbolesne i najczęściej nie wymaga znieczulenia. Niemniej jednak u dzieci oraz osób dorosłych z wygórowanym odruchem wymiotnym i szczególnie wrażliwych można znieczulić powierzchownie błonę śluzową nosa i gardła Lidokainą w spray ‘u.

Badanie przeprowadzane jest przez specjalistę z zakresu otorynolaryngologii i zazwyczaj trwa kilka minut.

Jakie informacje uzyskujemy dzięki badaniu?

Nasofaryngofiberoskopia umożliwia obejrzenie wszystkich okolic górnych dróg oddechowych i szczegółową ocenę ewentualnych zmian w ich obrębie. Jest to badanie o wiele dokładniejsze od badania radiologicznego i pozwala na wyeliminowanie konieczności napromieniania pacjenta, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci i kobiet w ciąży.